Giorgos Seferis - Ținutul nostru este închis, traducere Adina V.

Ținutul nostru este închis

Giorgos Seferis

Ținutul nostru este închis, numai munți 

care au drept acoperiș, cerul apăsător, zi și noapte.

N-avem râuri, n-avem fântâni, n-avem izvoare, 

doar câteva butoaie goale, din care se aude un sunet prelung, câteodată, 

și la care ne închinăm. 

Un sunet gol, la fel ca singurătatea 

și dragostea noastră, 

la fel ca trupurile noastre. 

Ni se pare ciudat că am fost în stare, cândva, să ne construim 

casele, colibele și hambarele. 

Iar nunțile, cununile răcoroase și degetele 

devin enigme inexplicabile pentru sufletul nostru. 

Cum s-au născut și ne-au devenit puternici copiii?

Ținutul nostru este închis. Este închis 

de două negre Simplegade. În porturi, 

duminica, când coborâm să respirăm, 

vedem, luminate de apus, 

lemnele rupte ale unor călătorii neterminate, 

trupuri care nu mai știu cum să iubească.

traducere Adina Velcea

Din colecția "Poezii", ediția a 20-a, Editura Ikaros, Atena 2000.

Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός, ὅλο βουνὰ
ποὺ ἔχουν σκεπὴ τὸ χαμηλὸ οὐρανὸ μέρα καὶ νύχτα.
Δὲν ἔχουμε ποτάμια δὲν ἔχουμε πηγάδια δὲν ἔχουμε πηγές,
μονάχα λίγες στέρνες, ἄδειες κι αὐτές, ποὺ ἠχοῦν καὶ ποὺ
τὶς προσκυνοῦμε.
Ἦχος στεκάμενος κούφιος, ἴδιος μὲ τὴ μοναξιά μας
ἴδιος μὲ τὴν ἀγάπη μας, ἴδιος μὲ τὰ σώματά μας.
Μᾶς φαίνεται παράξενο ποὺ κάποτε μπορέσαμε νὰ χτίσουμε
τὰ σπίτια τὰ καλύβια καὶ τὶς στάνες μας.
Κι οἱ γάμοι μας, τὰ δροσερὰ στεφάνια καὶ τὰ δάχτυλα
γίνουνται αἰνίγματα ἀνεξήγητα γιὰ τὴν ψυχή μας.
Πῶς γεννηθῆκαν πῶς δυναμώσανε τὰ παιδιά μας;

Ὁ τόπος μας εἶναι κλειστός. Τὸν κλείνουν
οἱ δυὸ μαῦρες Συμπληγάδες. Στὰ λιμάνια
τὴν Κυριακὴ σὰν κατεβοῦμε ν' ἀνασάνουμε
βλέπουμε νὰ φωτίζουνται στὸ ἡλιόγερμα
σπασμένα ξύλα ἀπὸ ταξίδια ποὺ δὲν τέλειωσαν
σώματα ποὺ δὲν ξέρουν πιὰ πὼς ν' ἀγαπήσουν.

Γιώργος Σεφέρης