Ascultă Radio Poema

duminică, 17 iulie 2022

Λουτσιάν Μπλάγκα - Μελαγχολία, μετάφραση Αντινα Β.



Ο αέρας σκουπίζει τα κρύα δάκρυα από τα παράθυρα.
Βρέχει.
Μου έρχονται ανείπωτες θλίψεις, αλλά και όλος ο πόνος
που αισθάνομαι, δεν το αισθάνομαι μέσα μου,
στην καρδιά μου,
στο στήθος μου,
αλλά στις σταγόνες της βροχής που ρέουν.

Και ανθισμένο στην ύπαρξή μου ο απέραντος κόσμος
με το φθινόπωρο και το βράδυ του
με ποναει σαν πληγή.

Προς τα βουνά, τα σύννεφα περνούν με τους μαστούς τους γεμάτους.
Και βρέχει.

μετάφραση Αντινα Β.


Melancolie - Lucian Blaga

Un vânt răzleţ îşi şterge lacrimile reci pe geamuri.
Plouă.
Tristeţi nedesluşite-mi vin, dar toată durerea,
ce-o simt n-o simt în mine,
în inimă,
în piept,
ci-n picurii de ploaie care curg.
Şi altoită pe fiinţa mea imensa lume
cu toamna şi cu seara ei
mă doare ca o rană.
Spre munţi trec nori cu ugerele pline.
Şi plouă.




Niciun comentariu:

Trimiteți un comentariu