Thanasis Markopulos
de fiecare dată când văd pe un ecran
de fiecare dată când văd pe un ecran
un el așteptând-o pe ea
pe peronul gării
mă cuprinde disperarea că nu am avut șansa
de a trăi și eu un moment similar în viața mea
chiar de nu ar fi fost un moment de bucurie
ci unul de profundă tristețe
ea să dispară brusc din spatele geamului
iar eu să rămân ca un bagaj uitat
în timp ce deja încep să cadă
primele picături de ploaie
ΠΛΑΝΟ ΣΤΑΘΜΟΥ
Κάθε που βλέπω στην οθόνη
εκείνον να περιμένει εκείνη
στο σταθμό του τρένου
μια θλίψη με συνέχει που δε μου ‘τυχε και μένα να ζήσω
παρόμοια στιγμή στη ζωή μου
κι ας μην ήταν ντε και καλά στιγμή χαράς
ας ήταν λύπης
εκείνη να φεύγει σύννεφο πίσω απ’ το τζάμι
κι εγώ να μένω αποσκευή ξεχασμένη
ενώ ήδη αρχίζουν να πέφτουν
οι πρώτες σταγόνες της βροχής
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu